In de agenda van onderneemster en mantelzorgster Maud

Hoe ziet je agenda er uit? 

07.30 uur - Opstaan, ontbijten en hond uitlaten 
10.00 uur - Boodschappen en wandelen
12.00 uur - Balletwinkel open
18.00 uur - Sluiten balletwinkel
18.30 uur - Naar Amsterdam voor mijn ouders
18.45 uur - Koken, eten en doornemen zaken die spelen
21.00 uur - Wandelen met mijn vader
21.30 uur - Vader naar bed en naar huis gaan
22.30 uur - Rondje lopen, lezen en bed                                                                        

Hoe bewaak je jouw werk-privébalans?

Sinds een aantal jaar zorg ik samen met mijn zus voor onze vader. Mijn vader is 86 jaar oud en heeft een vorm van dementie. Ook mijn moeder heeft inmiddels wel wat kwaaltjes. Omdat we een hechte band hebben als gezin, is het voor ons logisch dat we voor onze ouders zorgen. Maar het veranderde wel mijn leven. Sommige periodes zijn drukker dan andere. Je kan dit soort dingen gewoonweg niet plannen. Ook moet je opeens in gesprek met alles en iedereen. Door die onrust sliep ik slecht en had ik een opgejaagd gevoel.

Hoewel je overal betrokken bij wilt zijn, ging ik na verloop van tijd meer mijn grens bewaken en de taken verdelen. Ook kregen we ondersteuning van een student, via de Mantelaar. 

Sindsdien is het beter in balans. Ik heb op maandag een hele dag en ga op woensdagavond langs om te zorgen voor het eten. Mijn zus heeft dan de vrijdag overdag en de zondagavond. De andere avonden verdelen we onderling.

Het helpt ook dat ik een eigen balletwinkel heb. Het is een klein winkeltje in een rustige buurt. Aan het begin van het dansseizoen is er een piek in de drukte, die daarna langzaam afneemt. Het geeft de rust en het overzicht die ik nu nodig heb.

Wat zou er beter kunnen in je agenda?

Het belangrijkste voor mij is om uit te gaan van mogelijkheden in plaats van beperkingen. Dit heb ik meegekregen van mijn moeder. Ze verloor haar onderbeen toen ze nog jong was. Haar reactie? “Zit er niet over in. Dansen kan ik niet meer, maar lopen kan ik weer leren.” Die mentaliteit hebben mijn zus en ik ook. We benaderen de zaken positief. Onze ouders zijn er nog en wij kunnen dit doen. Sommige dagen hebben dan een gouden randje.

Wat doe je om te ontspannen?

Ik heb altijd veel gewandeld. Ik heb namelijk een hekel aan sporten in een hal. Ik wil vooral lekker buiten zijn. Haarlem is niet groot, dus je kan altijd bijna alles te voet doen. Dat ik een hond heb helpt daar ook bij. Daarnaast luister ik veel klassieke muziek. Tijdens zware periodes luister ik dit net even wat meer.

Heb je een gouden tip om je werk-privébalans goed te houden?

Ik hoop voor iedereen die in zo’n situatie komt hebben wat wij ook hebben: een positieve kijk op het leven. Je hebt minder tijd om iets te doen, maar komt wel weer in een nieuw ritme. Kijk naar de leuke dingen, want die zijn er namelijk altijd. Zo liep ik met mijn vader tijdens onze wandeling langs een heel hip café waar we koffie gingen drinken. Ik kan er enorm van genieten dat we met z’n tweetjes zitten tussen al die jonge mensen.