“Rianne verbindt. Communicatief is ze ijzersterk”
Marco Kramer werkt al tien jaar als technisch inspecteur bij een toonaangevend bedrijf op het gebied van baggeren en maritieme dienstverlening. Kramer is een collega van veiligheidsheld Rianne Westerveld. We spraken Kramer over zijn samenwerking met Rianne en de veiligheidscultuur binnen hun bedrijf.
“Ik ben technisch inspecteur. Dat betekent dat ik me bezighoud met de voorbereidingen de geplande en niet geplande reparaties van de schepen,” vertelt Kramer. “Sinds anderhalf jaar werk ik voor de fleet intelligence desk, een onderdeel van fleet management. Hier onderzoeken we wat beter, veiliger of innovatiever kan aan boord.” In die functie heeft Kramer samen met veiligheidsheld Rianne Westerveld gezorgd voor speciaal aangepaste filterkasten.
Kramer vertelt: “Tijdens baggerwerkzaamheden kan zwavelwaterstof (H2S) vrijkomen, een dodelijk gas.” De eerste stap van de STOP-strategie, substitutie, is hierbij geen optie. Het gas kan immers altijd vrijkomen tijdens het baggeren. Daarom zijn er technische maatregelen genomen. “Om de accommodatie aan boord H2S-vrij te houden, moeten we de lucht filteren. De filterkasten die we voorheen gebruikten, waren niet geschikt voor de zeevaart. Ze rammelden stuk en na een klus kon je ze eigenlijk weggooien. Bovendien waren ze vaak vluchtig aangesloten met slangen en tijdelijke oplossingen.”
Een integrale blik en standing orders
Dat kon beter. “We moesten breder naar het probleem kijken. Wat is er nodig aan boord? Hoe zorg je dat de kasten lang meegaan? En hoe voorkom je dat de kasten nieuwe veiligheidsproblemen veroorzaken, zoals uitval bij brand? Rianne kan al deze zaken verbinden.” Zo slaagden Kramer en Westerveld erin de veiligheid aan boord te verbeteren.
“Maar we nemen ook organisatorische maatregelen. Als we baggeren, geeft de kapitein een standing order: Niemand mag naar buiten. Verder draagt alle bemanning een persoonlijke gasmeter,” vertelt Kramer. Of daarmee al het gevaar is uitgebannen? “Nee. H2S stelt ons voor groot acuut gevaar, maar we krijgen ook te maken met andere gevaarlijke stoffen: methaan, roet, de lijst is lang. Daarom ben ik blij met dat ons veiligheidsprogramma NINA ervoor zorgt dat veiligheid aanwezig is in iedere vezel van het bedrijf.”
“We zien dat de bemanning elkaar vrijwel automatisch aanspreekt omdat het zo’n hechte groep is”
NINA staat voor No Injuries, No Accidents. Eigen verantwoordelijkheid en mondigheid staan in NINA centraal. Kramer: “Men denkt soms dat het lastig is om stoere zeelui bewust te maken van veiligheid. Of dat de strikte hiërarchie op een schip het niet toelaat dat een matroos de kapitein wijst op iets onveiligs. Maar we zien juist dat de bemanning elkaar vrijwel automatisch aanspreekt omdat het zo’n hechte groep is. Je wilt allemaal weer gezond en heelhuids thuiskomen.”
“En juist daarom,” gaat Kramer verder, “is Rianne zo belangrijk. Zij verbindt. Communicatief is ze ijzersterk. Ze brengt het management in contact met de mensen aan boord en ze linkt verschillende projecten.” En daar blijft het niet bij. Kramer: “Ze is correct, heeft inhoudelijke kennis en ze is standvastig.” En wat is Kramers eigen kracht? “Ik let erop dat ik tijdens inspecties het goede voorbeeld geef. Ik probeer veiligheid bespreekbaar te maken door in gesprek te gaan met de kapitein en bemanning. Iedereen moet alles op tafel kunnen gooien.” Om af te sluiten deelt Kramer zijn gouden tip: “Door in te zetten op een veiligheidscultuur, creëer je veiligheidsbewustzijn binnen het héle bedrijf.”