“Een stofzuiger… je bakt er geen broodjes mee. Maar je hebt ‘m wel nodig”
Al vier generaties lang stroomt het bakkersbloed door de aderen van de familie Siegert. Veiligheidsheld Carl Siegert staat sinds begin deze eeuw aan het roer en pakt het anders aan dan zijn voorvaderen. Niet alleen transformeerde hij de kleine bakkerij met winkel tot een grote broodbakkerij, ook zet hij vol in op gezondheid en veiligheid. Want al lijkt brood bakken een ongevaarlijk beroep, bakkers kunnen op termijn astma en huidaandoeningen oplopen door een product waarvan je niet zou verwachten dat het risicovol kan zijn: meel.
“Meel is onze belangrijkste grondstof. Als je brood bakt, kun je niet anders,” vertelt Siegert. Substitutie, stap 1 van de STOP-strategie, is dus geen optie. Alhoewel? “Op één plek in de bakkerij hebben we meel wél vervangen. We gebruiken nu zonnebloemolie in plaats van meel om te voorkomen dat deeg blijft plakken in de kegelopboller,” legt hij uit. Dit voorkomt onnodig inademen van meelstof. Gelukkig zijn er technische middelen om blootstelling verder te reduceren. Siegert: “We hebben een afzuiginstallatie en twee stofzuigers om de boel schoon te maken. Vroeger deden we dat met perslucht, maar daarmee verspreid je het stof juist. Perslucht gebruiken we daarom alleen nog maar waar het nodig is: om etiketten te plakken en machines te ontgrendelen.” Op deze manier heeft Siegert de stofblootstelling in de bakkerij omlaag gebracht met 60 à 70 procent.
Best een investering, twee stofzuigers die extra geaard zijn en voldoen aan de ATEX-eisen (ATEX: alle situaties waar een kans bestaat op gas- en stofontploffingsgevaar). “Met een stofzuiger kun je geen geld verdienen. Je bakt er geen broodje meer mee, maar je hebt ‘m wel nodig voor de veiligheid,” vertelt Siegert. En de gezondheid van zijn medewerkers mag best wat kosten. Hoewel medewerkers die uitvallen door een te hoge blootstelling aan meelstof ook een enorme kostenpost zijn die hij liever voorkomt.
“Ik denk goed na over mijn investeringen”
Voordat Siegert tot aanschaf overgaat doet hij zijn huiswerk. “Ik denk goed na over mijn investeringen. Via-via kom ik erachter welke veilige apparatuur er voor een eerlijke prijs te koop is. Het loont vooral om informatie te vragen aan leveranciers met wie ik al samenwerk.”
Op die manier heeft Siegert onlangs een betaalbaar automatisch weegsysteem besteld. “Daar ben ik erg blij mee, want dit systeem betekent minder blootstelling aan meelstof. Voortaan worden meel, zout en glutenpoeder door een leiding van de voorraadbunkers naar de weegbunkertjes gezogen. Vervolgens gaan de ingrediënten door een buis met onderdruk de mengmachines in. In principe hoeft niemand straks dus nog meel, zout of glutenpoeder aan te raken of in te ademen.”
“Ik vind het belangrijk om mee te blijven doen.”
Siegert vervolgt: “Dit soort innovaties waren ondenkbaar in de tijd van mijn vader en opa. Maar ik vind het belangrijk om mee te blijven doen, ik wil meegaan met de laatste ontwikkelingen. Op deze manier creëer je een innovatieve, schone en veilige werkplek, waar werknemers gezond en met plezier hun werk doen. Als je wil dat je product goed is, moet alles daaromheen ook kloppen,” aldus Siegert.
“Om het werk plezierig te houden voor mijn mensen, laat ik ze rouleren,” vertelt hij. Taakroulatie is een organisatorische maatregel die ervoor zorgt dat de lage blootstelling aan stof die er nog is, verdeeld wordt. “De deegmaker van deze week, is dus niet dezelfde als volgende week.” Daarnaast doen de werknemers eens in de zoveel tijd een test op grondstofallergie. “Eén collega heeft een iets verhoogd risico om een allergie te ontwikkelen. Hij kan nog lekker blijven werken omdat de stofblootstelling laag is, maar we houden een oogje in het zeil en blijven testen,” vertelt Siegert.
“Wij zijn een familiebedrijf, geen ‘papacratie’”
Of Siegert zijn medewerkers scherp in de gaten houdt? “Nee,” antwoordt hij, “wij zijn een familiebedrijf maar geen ‘papacratie’. Ik hoef mijn medewerkers niet op te voeden of bovenmatig te controleren, want ik vertrouw mijn mensen.” Daar voegt hij aan toe: “Ik geloof wel dat een veiligheidscultuur van bovenaf moet komen. Hier gaat dat gemakkelijk, want we zijn een vlakke organisatie. Maar als eigenaar-directeur heb je een zorgplicht en dus reik ik middelen en informatie aan. Zo wil ik filmpjes maken van alle werkwijzen en procedures hier in de bakkerij. Dan kunnen mijn mensen het nog eens terugkijken als ze niet meer precies weten hoe je bijvoorbeeld een zak meel opensnijdt.” Want bakken is dus geen risicovrij beroep – zelfs tijdens het opensnijden van een zak meel kun je meelstof inademen. Siegert: “Eigenlijk moet elke bakker het zich aantrekken.”